Dat deze sector zeer snel en kort op de bal werkt. In het theater en in musea staat een programmering/planning vaak al een seizoen vooruit gepland en heb je vrij lange aan vliegtijd om alles rond te krijgen. Interessant om te zien ook was hoe deze werkzaamheden zo verschillend ontvangen werden in de groep. Je merkte dat de producenten in de groep veel meer ‘aan’ gingen vaak, dan de zakelijk leiders, die van nature toch iets meer beren op de weg zagen dan de producenten. Het zorgde voor een interessante discussie onderling. Als laatste was het interessant om te horen dat Ellen vaak al van mijlenver kon zien aankomen wanneer een bepaalde scène niet zou gaan werken om logistieke of financiële redenen, en dat het dan de kunst is om alsnog naar wens van de regisseur of producent alles in gang te zetten om de originele wens te vervullen. Om met onderbouwing vervolgens te kunnen aantonen waarom het geen goed idee is om aan de originele scène vast te houden. Terwijl er gelijktijdig een tweede of zelfs derde traject loopt waarin er een alternatief plan wordt gemaakt om direct als oplossing te kunnen bieden.